egi | Eibarko euskara

egi [egia] . iz. (TE). Verdad. Egixa esatiak sarri kaltia ekarri arren, egixa beti esan biharrekua. / Aunque el decir la verdad muchas veces perjudique, siempre es obligado el decirla. Artikulua hartzerakuan holan esaten da: "Con acento prosódico en la e [égixa]" (TE, 302). Egixa dana indartzeko berbia repetiduta be erabiltzen da: egi-egixa.

egi benetan. [egia benetan] . adlag. (TE). De/en verdad, verdaderamente. Egi benetan esaten detsut alargun koittau honek beste guztiak baiño gehixago emon dabela (Luk. 21. 3). / En verdad os digo que esta pobre viuda ha dado más que todos los demás. Ik. benetan. Benetan edo bene-benetan askoz be gehixago erabiltzen da.

egi-egixa. [egi-egia] . iz. (OEH). La pura verdad. Egi-egixa ei da. (Zirik 81).

egixa esan. [egia esan] . lok. (OEH). A decir verdad. --Baiña seguru hago hemen galdu jana? --Egixa esan, galdu, han handikaldian galdu jatak. (Zirik 54).