Eibarko euskara hiztegia

ederkizun (edarkizun). iz. (TE). Adorno, ornamento, aderezo, joya, cosa bella, embellecedor. Ederkizuna ugari saltzen da oin dendan. / Bien de afeites se venden ahora en la tienda. Ik. apain, edergarri.  Ez da erabiltzen.