Eibarko euskara hiztegia

duako [doako] . izlag. (TE). Gratuito,-a. Ez eizu pentsau duakua danik bakia. / No pienses que la paz sea gratuita. / Galdu barik ultzok, duakuak ez dittuk-eta. / Gure gizonorrek laster ikusi eban, danak duako errekadistatzat hartzen ebena. (Zirik 110s). Ik. duango.