Eibarko euskara hiztegia
dinbi-danba
1.
onomat.
(TE).
Ruido de golpes fuertes y constantes.
Taillarretako sutegi zahar eta forjetako maillu hotsa (ETNO). / Bentana eta ate hotsa, normalian haixiagaittik.
Dinbi-danba suteixan, gorittutako burdiñia tiratu gurarik. / "Dinbi-danba" sonaba en la fragua, tratando de estirar un hierro candente. /
Bentanak be, hor dabiz dinbi-danba!.
/
Ha mozkor gizajua eten barik jo eben, dinbi-danba.
Ik.
pim-paum.