Eibarko euskara hiztegia

burubako [burugabeko] . izlag. (TE). Insensato,-a, alocado,-a. Hondamendixa etorri jakuen etxera, nausi geldittu zana burubako bat zalako. / Les vino la ruina, porque el que quedó era un insensato. / Burubako kartiak ziñuana ikusitta gero. (Ibilt 463).