Eibarko euskara hiztegia
burrundara
iz.
(
TE).
Ruido continuado,
rumor,
zumbido,
estrépito,
estruendo.
Motorran burrundaria urriñetik entzutzen zan. / De lejos se oía el zumbido del motor. /
Burrundaratik konturatu nintzan erletxia zana inguruan. / Por el rumor del enjambre me di cuenta de que cerca había una colmena. /
Gerra denboran Francon abioiak ekartzen eben burrundaria bildurgarrixa zan.
burrundaria egin.
esap.
(
TE).
Hacer ruido continuado,
vibrar,
zumbar.
Kanpai nausixak burrundara luzia eitten dau. / La campana mayor produce una vibración que dura largo tiempo.