Eibarko euskara hiztegia
burpil
[gurpil]
.
iz.
(
TE).
Rueda.
Burpilla asmau ebanak, emon zetsan hasieria gero izan diran makiña guztieri. / El que inventó la rueda, dio comienzo a todas las máquinas que ha habido después. /
Oingo gaztiak burpillari be "erroberia" deitzen jetsek. /
Burpillak, haze hegaztadia eruan daben aldatz behera!.
Ik.
errobera.
burpil hagindun.
iz.
(
ETNO).
Rueda dentada,
engranaje.
Mogimendua transmititzeko hagiñak dittuan burpilla. Pareka egitten dabe lana.