Eibarko euskara hiztegia
1. bota
1.
botatze
.
du
ad.
(TE).
Echar,
lanzar,
arrojar,
desechar,
tirar,
expulsar,
despedir.
Andra-gizonak bota zittuan etxetik, jan-txakur bi ziralako. / A marido y mujer les arrojó de casa, porque eran unos parásitos. /
Zortzi egun baiño lehen bota bihar izan zittuan abarketok. / Antes de los ocho días tuvo que tirar las alpargatas. /
Botatzia baiño hobe dozu pobre bati emotia. / Mejor que tirarlo es dárselo a un pobre. /
Beste satelite bat bota ei juek oin be. (Zirik 23).
2.
botatze
.
du
ad.
(OEH).
Echar,
decir,
proferir,
lanzar.
Hitzetik hortzera, laster bota zetsan erantzun azkarra. (Zirik 59).
3.
botatze
.
du
ad.
(ETNO).
Crecer setas.
Perretxikuak "hazi" edo "urten" baiño gehixago "bota" egitten dittu mendixak.
Osteitta-Buztingorri aldiak gehixago botatzen jok Urko aldiak baiño; beti egon dok perretxiko gehixago Elgeta alderutz. /
Sanjuanak aurretik be bai, ezta? Baiña úrritxa San Pedruetatik aurrera botatzen dau gehixago. Ordura arte banakia bakarrik.
bota kontra.
Apostar contra.
"En los juegos de competencia, reto con que se emplaza al contrario" (TE, 274).
Bota kontra nahi beste diru!
/
Bota kontra onena nahi badozu.
/ Echame contra si quieres lo mejor.
Ik.
kontra.
bota-ahalian jardun.
esap.
(ETNO).
Jarrear,
llover a cántaros.
Euri asko egin.
Bota-ahalian jiharduk, eta atzo be garratz egin juan.
Ik.
zaparrada,
zaldizkuak,
ufal,
truxu,
truxal,
goixan-behian jardun,
eurizar,
euritte,
truxalak egin,
garratz bota / egin / jardun.
2. bota
2.
iz.
(TE).
Bota,
odre pequeño.
Zahatua.
Botiakin juaten zan ehitzari, Eitzatik zihar. / Solía ir de cazador con su bota, por Eizaga. /
Hara nun agertu zan bizkarrian morrala ta eskuetan ardau botia zeroiala. (Zirik 39).
botia zimurtu.
esap.
(EEE).
Vaciar la bota,
beber de la bota.
Zahatua hustu.
Egun sargorixa izanik izardiz melatuta heldu zan Txakurzulora, baiña ez botia zirmurtu barik.