Eibarko euskara hiztegia

boixeta [boizeta] . iz. (TE). Resorte acodado de armería.   Armerixan erabiltzen dan malguki edo muelle berezi bat (ukondotua), beste resorte normala baiño txikixagua (ETNO). Boixetiak neurriko tenplia bihar dau, hausi barik biharra ein deixan. / Eskopetiak baskulan daroian zenbait pieza txikiren artian "boizetia" deitzen jakon bat be eruaten dau. Ik. muelle-real, bultzagarri.