Eibarko euskara hiztegia
bista
1.
iz.
(TE).
Visión (sentido),
vista (sentido).
Piskat irakortzen dot, eta bistiak zelan ez destan laguntzen, ba lo hartzen dot.. /
Batek esaten ebana: bistia ona eta alkar ikusi ezin.
/ Lo que uno decía: buena vista y no poder verse el uno al otro. /
Bista ona eta alkar ikusi ezin.
Ik.
ikuste,
ikusmen,
begixen bista.
Bista arruntagua da ikusmen baiño. / "Sinón. ikusmena pero no se usa sino en lenguaje literario" (TE, 265). / Leku-denborazko kasu markak hartzen dittu beti, inesibua (bistan) eta ablatibua
(bistatik) gehixenetan, baiña adlatibua (bistara) be izan leike. Alboko aditzak: egon, kendu, egin...
bistakua izan.
esap.
(TE).
Estar a la vista,
saltar a la vista,
ser evidente.
Argi egon.
Bistakua zan zer etorriko jakon, bide hartatik ibiltzera ezkero. / Estaba claro qué había de sucederle de seguir por aquel camino.