Eibarko euskara hiztegia
biharreko
[beharreko]
.
izlag.
(OEH).
Necesario,-a,
indispensable.
Alde eban [...] urringo beste gela illun batera, bakar agertzeko bere atsekabe astunagaz eta bakarrian amaiñ emoteko bere lertu biharreko illetiari. (Ibilt 487).
biharreko
[beharre(z)ko]
(biharrezko).
izlag.
(TE).
Necesario,-a,
obligatorio,-a,
imprescindible,
que ha de,
que tiene que.
Ogixa, biharrekua; eta baitta liburuak be. / El pan, cosa indispensable, y también los libros. /
Donostiara eruan dabe gaixua, biharrekua zan ba eregittia.
/ Le llevaron a San sebastian, pues era obligado operarle. /
Barrerik eitten ez daben gizonak, zaindu biharrekuak.
/ Los hombres que no ríen son sospechosos. /
Biharrezko neurrixan bere bekatua ordaintzeko. (Ibilt 481).
Biharrezkotasuna indartuz bihar-biarre(z)kua be erabili leike.
bihar-biharreko.
[behar-beharreko]
.
izlag.
(TE).
De necesidad,
inevitable.
Halabiharrekua, erremedixo bakua.
Bihar-biharrekua dogu danok hiltzia. / Es de necesidad a todos el morir. /
Bihar-biharrekua denboriak guenik ez eukitzia. / De necesidad que el tiempo no tenga límites.
Ik.
halabihar.
Berbiau, gaur egunian behintzat, gitxi erabiltzen da zentzu honetan.