Eibarko euskara hiztegia

bidetxingor [bidezidor] (bidetxior, bidezingor, bidezi(d)or). iz. (TE). Atajo, sendero.   Mendiko bide txikixak, ganauen edo personen ibilixak zabaldutakuak (ETNO). / "Sendero abierto en el monte por el ganado" (TE, 258). Burdibidietatik ibilli biharrian, bidetxingorretatik juaten zan. / En vez de ir por los caminos carretiles, se iba por los atajos. / Bidetxingorra jarraittu eta heldu giñan bide nausira. / "Bidezingorra" ero "txingorra" be bai, Eibarren esaten da: bidezingorra, bide estutxo bat mendixan. Ik. txingor, gorputz-bide, harbide, estrata, burdibide, andabide.