besakada
1.
(besakara, besokada, besokara).
iz.
(
TE).
Brazada,
carga entre brazos.
Besakada loria ekarren amatxondako. / Traía una brazada de flores para madrecita. /
Besokada loria batu zelaixan eta maittiari eruan zetsan. / Reunió en la pradera una brazada de flores y la llevó a su amada.
Ik.
besada.
2.
iz.
(
TE).
Golpe,
puñada,
puñetazo.
Jaurti zetsan besakadiak jo baleu, lurrera zan betiko. / Si la puñada que le tiró le hubiese dado, estaría en el suelo para siempre.