bertako | Eibarko euskara

bertako izlag. (TE). Autóctono,-a, propio,-a del lugar, del país. Leku baten gaiñian, hangua dana. Izatez, balixo erakuslia daukan adberbixo kategorixako formia da, leku-denborazko genitibo markaduna; baiña hamen kasuan esanguria pixkat lexikalizauta dago. Gure hizketia, bertakua ete da? / Nuestro idioma, ¿se habrá originado aquí? / Bertako jendia. / Gente de la tierra (de acá). / Bertako ipoiña. / Cuento de la tierra. izatez, balixo erakuslia daukan adberbixo kategorixako formia da, leku-denborazko genitibo markaduna

bertako egin. da ad. (TE). Naturalizarse, avecindarse, aclimatarse, integrarse. Nunbaittera bizi izatera juan eta bertakotu. Aspaldixan bertako einda dago. / Hace tiempo que está avecindado. Ik. auzoko egin.

bertako txitxi. iz. (ETNO). Bisbita arbóreo. (Anthus trivialis). Txori izena da. Alde bakarra hankak dittuk; atzeko atzazkalari begiratu bihar jakok. Luzia bajaukak paseko txitxixa dok, negukua. Motza bajaukak, orduan, bertako txitxixa, udakua. Bixak dittuk gozuak jateko. Gitxi jaukek jateko, baiña ona, kirri-karra, hazur eta guzti. Bai udakuak eta bai negukuak, bixak bardin. Ik. txitxi.