Eibarko euskara hiztegia
behealde
(behekalde).
iz.
(
TE).
Parte de abajo,
yuso,
zona baja.
Behealdian, gehixenak ziran behetarrak. / En la parte baja, todos eran conservadores. /
Behekaldia askokin beruagua zan herri hartan.
/ En aquel pueblo, la parte baja era mucho más calurosa.