Eibarko euskara hiztegia

begirakune [begirakune] (begirakuna). iz. (TE). Mirada. Señoria; ni banintza Bedorren begirakuna bat merezi dorana, mira haundixaguakin ikusiko zenduke, ni bezelako gizakume apalak, ziur bai norbait ospatzen dabela. (Ibilt 476). / Harek eban begirakune zorrotza, bildurgarrixa bendekuentzat. / La dura mirada de aquél, era pavorosa para los dominados. / Hiru hankako mahaixari ikara eraintzen ei zetsan begirakuna batekin. / Dicen que movía el trípode con una mirada. / Horraitiok andriaren begirakunan ez zan izan giro; axerixaren jarkeria zirudixan. (Zirik 27).  Gehixenetan esangura txarra dauka.