Eibarko euskara hiztegia

barriketalari [berriketalari] . izond. (TE). Hablador,-a, charlatán,-ana, parlanchín,-ina. Barriketalarixa zan lanteixan, eta ez zetsan gura uezabak. / Era hablador en el taller, y no le quería el patrono. / Gizonori konturatu zan, auzoko andra barriketalari bat zala leihotik eureri begira, eta estutu zan. (Ibilt 471). Ik. barriketosa, berbatsu, barritsu, barriketatsu.