Eibarko euskara hiztegia
bardin
1.
[berdin]
.
izond.
(
TE).
Liso,-a,
llano,-a,
plano,-a.
Kastilla aldietan, lur bardin zabalak asko dira. / Por las partes de Castilla, abundan las tierras anchas y llanas.
2.
[berdin]
.
izond.
(
TE).
Justo,-a,
equitativo,-a.
Alkatetzarako, gizon bardin baten billa gabiz. / Estamos buscando un hombre justo para alcalde.
Ik.
justu.
3.
[berdin]
(berdin).
izond.
(
TE).
Igual.
Danian da bardiñ: batzuk onerakuak, beste batzuk txarrerakuak. / En todos lados es igual: unos para el bien y otros para mal. /
Guztiok ez dogu izaten borondate berdiña. (Zirik 6).
Ik.
igual,
ideko,
antzerako.
bardin izan.
[berdin izan]
.
zaio
ad.
(
TE).
Dar/ser igual,
ser algo indiferente para alguien.
Nahi batera eta nahi bestera, neri bardin desta. / De una manera como de otra, a mí me es igual. /
Bata edo bestia bardin jata neri. /
Gauza ez ziralako edo nahi ez ebelako, bardin da, kontua da ez ebela ein.
Bixetara erabiltzen da: bardin jata edo bardin desta .