Eibarko euskara hiztegia

baiña [baina] (baiñan). junt. (TE). Pero, mas.   "Conj. adversativa" (TE, 216). Asko eukan, baiña gehixago guran ebillen hil biharrian. / Tenía mucho, pero se mataba queriendo más. / Baiñan ahal izan ezkero hobe etortzia. / Pero pudiendo ser, mejor volver. / Bai baiña, harek, jauna, ez daka barriketarik. / Sí, pero, aquél no tiene bromas. / Karutxua eritxi zetsan, da gizonak erregutu zetsan: --Zerbait merkatuko destazu baña. --Merkatu? Zer dalata? (Zirik 16). Ik. dudan ipini, dudan egon, bai-edo-ez egon, hara baiña.  TEk diñuan lez, baiña da Eibarren gehixen erabiltzen dan formia.