badaezpadako

1. (badaezbadako). izlag. (TE). Incierto,-a, inseguro,-a, precario,-a. Ziurtzat jo ezin dana. Mundu hau da badaezbadakua, ezer segururik ez dala euzkixan azpixan. / Este mundo es precario, no habiendo nada seguro bajo el sol. / Bere edertasunak begixak itsutzen zetsazela haren ostiango izakera badaezbadakua ez ikusteko. (Ibilt 475). / Eta alkar aitzeko aukera bat argi sortu nahirik ebillen, badaezbadako hitz barik. (Ibilt 476).

2. (badaezbadako). izlag. (TE). Dudoso,-a, sospechoso,-a, no de fiar, regular, de poca calidad. Personegaittik esaten da, erdipurdikua, fixatzekua ez dana. Akulularixa badaezpadakua, akulua motza eta irixak ule-latzak; ezin gauza haundirik atara horretara. / El aguijoneador mediano, embotado el aguijón y de mal pelo el ganado: no es de esperar gran cosa de todo eso.