Eibarko euskara hiztegia
babalora
1.
[baba-lore]
.
iz.
(
TE).
Flor de haba,
término que se utiliza para ponderar la belleza.
Baba-landarian loria (Vicia faba-na)./ "Se dice de las papilionáceas" (TE, 208).
Babaloria lezkotxe neskato ederra dator zure alabia. / Muchacha hermosa como la flor del haba viene tu hija. /
Babaloria ospelak osatzeko. (Ibilt 203).
2.
[babalore]
.
izond.
(
EEE).
Soso,-a,
simplón,-ona,
ingenuo,-a,
inocente.
Gogoz epela danari edo motela danari esaten jako Eibarren (SM ezten). / Ganora gitxikua (EEE).
Hemen ez juagu bihar hire moduko babalorarik. Gaurtik aurrera despatxauta hago. (Ezten 26). /
Ez hari izan babaloria eta eiñ eik biharra bihar dan moduan!