Eibarko euskara hiztegia
azpiko
1.
izlag.
(TE).
De abajo,
inferior,
de debajo.
Saill hau, itturri azpikua. / Esta heredad es la de bajo la fuente.
2.
iz.
(TE).
Subordinado,-a,
inferior,
siervo,-a,
vasallo,-a.
Bendekua.
Batzuk aintzaille izateko jaixotzen dira; beste batzuk, azpiko izateko. / Unos nacen para mandar; otros, para ser subordinados. /
Lurren jaunak, euren azpikuegaz juaten ziran erregiari laguntzera bere auzixetan. / Los señores de la tierra solían acudir con sus vasallos en ayuda del rey en sus guerras. /
Honek eskatu zetsan aintzia, Jaunak Zaldunari azpiko letz, ixilleko Maitte ederran izena izendatzia. (Ibilt 482).
Ik.
azpixango.
4.
iz.
(NA).
Mentira,
tranpa,
engaño.
Egixa esateko, ni azpikuekin ez nabil; minpekuak ez jittuak esaten, nik egixak esaten jittuat.
azpikuaz gora.
[azpikoz gora]
(azpikoz gora).
adlag.
Al revés,
boca abajo,
patas arriba.
Azpikua gaiñian eta gaiñekua azpian aldrebesko egoeran ipintzen edo egitten danian esaten da.
Ik.
atzekuaz aurrera.