Eibarko euskara hiztegia
azpijan
1.
iz.
(TE).
Conspiración,
intriga,
engaño,
fraude.
Norbaittek ezkutuan dirua edo beste zerbait hartzia: azpijokuan jardutzia (ETNO).
Mundu erdixa azpijanian bizi da beste erdixan aurka. / Medio mundo vive conspirando contra el otro medio. /
Atzetik azpijanian jardutzen daben gizona da. / Es persona que hace malas ausencias. /
Kontablia azpijanian harrapau dabe. /
Bihargiñak ez dagoz konforme-konforme eta uezabari azpijanian dihardue. /
Etxian eskerrik gehixen zor detsenak azpijanian dittuenian, ondasun guztiak baiño gehixago ardura daben gauzian aurka. (Ibilt 478).
/
Andrazko oker baten azpijanegaittik. (Ibilt 490).
Ik.
irutxur,
azpijorra.
2.
iz.
(ETNO).
Destalonado.
Ebaketa-erreminttak sorbatzan edo ahuan onduan, txiribirixa urtetzen ez dan aldetik dauken atzeragunia. Bere zeregiña, erreminttiak piezia rozau ez deixan lekua lagatzia da.
Perfil konstanteko fresa-hortzen bizkarrak mekanizatzeko, azpijana etaratzeko, tornu berezixa erabiltzen da.
3.
iz.
(AN).
Rebajo en una pieza por debajo.
Pieza bati azpittik egindako jangunia, errebajua.
Azpijan bat eixok horri.
azpijana emon.
esap.
(ETNO).
Dar determinado efecto a la bola.
Boleta-jokuan erabiltzen dan esakeria.
Ik.
gainjana emon,
burpilla emon,
bóleta.
azpijanian ibili.
da
ad.
(TE).
Andar conspirando,
maquinando,
tramando.
Azpijana eitten jardun.
Munduan bakian aurka azpijanian dabiz. / Están conspirando contra la paz del mundo.