Eibarko euskara hiztegia

auzoko iz. (TE). Vecino,-a. Auzokua izan jata aitzen emotera... / Ha estado el vecino a avisarme... / Mutil gazte mardo hori auzokua dogu. / Ese gentil mozo es nuestro vecino. / Bihar detsegu auzokoeri, anaiegaz dogun hartu-emona. / Debemos al prójimo la ayuda que nos prestamos los hermanos. Ik. inguruko, alboko.  TEk diñuan lez, auzoko berbiak esangura zabalagua dauka alboko-k baiño. Albokua etxe bloke baten barrukua da, aldamenean bizi dena, ezker-eskuma edo; auzokua urriñagokua be izan leike.