Eibarko euskara hiztegia
arnasestu
1.
(arnasa-estu).
iz.
(TE).
Jadeo,
sofoco.
"Respiración acelerada que sigue a un esfuerzo" (TE, 169).
Aldats gora, arnasestuakin jarri ein bihar izan naiz, birixak hartuta. / Cuesta arriba, sofocado, he tenido que sentarme con la puntada al costado. /
Arnasa estu ta luze baten ondoren, juan zan Jaungoikuagana. (Ibilt 488).
2.
(arnasa-estu).
iz.
(TE).
Asma,
disnea.
Biriketako gaixotasunagaittik arnasa hartzeko zailtasuna izaten dabenan gaixotasuna.