Eibarko euskara hiztegia

arlotetu arlotetze ( arlotetutze) . da ad. (TE). Descuidarse, degenerar, decaer, desasearse, volverse desaliñado.   Gainbehera jausi; baldras bihurtu, narrastu. Oiñ hurrengo ikusi nebanetik hona, asko arlotetu da. / Desde que le vi la última vez, ha degenerado mucho. / Dago, ez detsala ardura arlotetutziak. / Está que no le importa el volverse un ex-hombre. / Agertzen zan [...] oso jausixa eta arlotetua, eta ez eban izaten emazte onak zeregiñ makala lehengora ekartzen senar buru-ariñori. (Ibilt 466).