Eibarko euskara hiztegia
1. apal
1.
iz.
(
ETNO).
Anaquel,
estante.
Paretian edo altzari batian, taillarreko edozein gauza (piezak, erreminttak) eukitzeko ezartzen dan ohola.
Danok kabiduko badira apal bat gehixago ipiñi biharko dok.
Ik.
balda,
arasa.
2. apal
1.
izond.
(
TE).
Achatado,-a,
hundido,-a.
Sur apalak ez dau janzten arpegixa. / La nariz achatada no viste la cara.
2.
izond.
(
TE).
Humilde,
de baja condición,
sencillo,-a.
Zerbitzaille zuzena eta apala. / Sirviente fiel y humilde.
Ik.
umil.
3.
iz.
(
TE).
Villano,-a,
siervo,-a,
proletario,-a.
Apala Apalaiteixan bizi zan. / El villano vivía en Apalategi.
