Eibarko euskara hiztegia
amatau
amatatze
[amatatu]
(emetau).
du
ad.
(
TE).
Apagar(se).
Belu da eta amataizu argixa. / Es tarde y apaga la luz. /
Emetau da sua. / Se ha apagado el fuego. /
Emetau dogu sua. / Hemos apagado el fuego. /
Ogerako lagarik zihero amatauta haren suak. (Ibilt 464).
"...que sería encender fuego que muy tarde se amatase" (Mosén Diego de Valera-k, XV. gizaldixan) (TE, 133).