Logo Eibarko Udala
alperrik [alferrik] . adlag. (TE). Inútilmente, en vano, en balde. Alperrik milla bidar esan, beria ein biharrekua temoso zatar ha. / En vano decírselo mil veces, era aquél un obstinado que había de salir con la suya. / Alperrik Marixa makillatu, berez bihar dau. (Temosua ez dau makilliak beretik atarako) / Es inutil emplear el palo para convencer al obstinado. / Olixua eta biñagria ez ibili alperrik nahastatzen. (Eziñezko gauzetan ahalegintzia alperrikua dala esateko). / No empeñarse inutilmente en cosas imposibles.
alperrik galdu. [alferrik galdu] . du ad. (TE). Echar(se) a perder, estropear(se), deteriorar(se). Dana alperrik galdu naiz hartu doten erarixakin. / Me he echado a perder con el líquido que he tomado. / Alperrik galdu dozu etxian genduan gauzarik polittena. / Has echado a perder la cosa más bonita que teníamos en casa.