Logo Eibarko Udala
1. alper
1. [alfer] . izond. (TE). Vago,-a, holgazán,-ana, haragán,-ana. Benetako alperra, buruan hazka eitteko baiño be alperragua zalako, zorrixak jaten ebela bizi zan. / Un verdadero vago; más vago que para rascarse la cabeza, vivía que le comían los piojos. Ik. zuri, nagi, alperrontzi, alperki, galbahe.
2. alper
2. iz. (TE). Artefacto de madera para taladrar y fresar, taladro de sobremesa.   Zulatzeko eta fresatzeko erabiltzen zan antxiñako tresnia; mahai gaiñeko taladrua. Izan laike "alperra", gure aittaitten makiñak aittatzeko modua. / Es posible que "alperra" fuera la manera de designar las máquinas por nuestros abuelos. / Alperrik jardun biharrian jo-ta-ke, alperreko biharrak beti alper.  Gaur egunian ez da erabiltzen, ez tresnia ezta alper izena bera be.