Logo Eibarko Udala
alboratu alboratze ( alboratutze) . du ad. (TE). Apartar(se), hacer(se) a un lado. Alboratu ez bazan, trenak zapalduko eban. / Si no se hubiera apartado, le habrĂ­a pillado el tren. / Alboratizu lapiko hori. / Retira (pon de lado) ese puchero. / Alboratutzia izan ez bazan sasoiz, galdua zan. / Si no hubiese sido el apartarse con oportunidad, se hubiese perdido. / Ez zetsan ardura alboratzia. / No le importaba hacerse a un lado. Ik. albora egin.