Eibarko euskara hiztegia
aiskide
1.
[adiskide]
(aiskire).
iz.
(
TE).
Amigo,-a.
"Persona a quien se profesa amistad" (TE, 119).
Aiskide asko dittugu ondiokan herri hartan. / Todavía tenemos muchos amigos en aquel pueblo. /
Plaentxian ba ei ziran aiskide bi, bata aberatsa ta bestia pobria. (Zirik 9).
2.
[adiskide]
(aiskire).
iz.
(
TE).
Novio,-a.
Aiskidiagaz domeketan urtetzia, poztasun haundiña bixendako. / Salir con la novia los domingos, he ahí la mayor alegría para los dos.
Ik.
maitte,
lagun,
senargei,
nobixa,
nobixo,
gizongei,
andragei.
aiskide ez ibili.
esap.
(
JME).
Andar medio enfadado,-a.
Hasarre antzian ibili.
Osintxukuak, hainbeste plaentxiar geixo ikustiaz ez ebizen aiskide.
aiskidiak izan.
esap.
(
TE).
Ser novios,
ser pareja,
ser amigos,-as.
Aspaldiko denboretan aiskidiak dira, eta laster ezkonduko dira. / Hace tiempo que son novios y pronto se casarán.