premiñatu
premiñatze
[premiatu]
( premiñatutze)
.
du
ad.
(
TE).
Apremiar(se),
urgir,
presionar,
obligar.
"Encontrarse en necesidad" (TE, 635).
Jokuan hillekua galdu, eta diru premiñatu zan etxera agertzeko eta lapurretan eiñ eban. / Perdió al juego la mesada, y se encontró en necesidad de dinero y robó. /
Iñoiz premiñatutzia badozu, badakizu nun garan beti lagundutzeko borondatiakin. / Si alguna vez te ves en necesidad, ya sabes dónde nos tienes con voluntad de ayudarte. /
Izan laike bixar edo etzi ni diru premiñatzia eta zuregana joko dot. / Puede ser que mañana o pasado me encuentre en necesidad de dinero, y recurriré a ti.