nahastu
nahaste
[nahasi]
( nahastutze)
.
du
ad.
(
TE).
Mezclar(se),
desordenar(se),
revolver,
enredar(se),
confundir(se).
Gauza desbardiñak alkarrekin batu; nahastia sortu, ordena galdu edo kendu ; konfundidu.
Etorri danetik, dana nahastu da. / Desde que ha venido todo se ha enredado. /
Ez eben gura beste gauzarik, dana nahastutzia baiño. / No querían otra cosa que enredarlo todo.
Ik.
nahastau.