1.
maillatze
[mailatu]
(maillatutze)
.
du
ad.
(
TE).
Abollar(se),
magullar(se).
Zerbaitti, kolpeka, sakonunia edo antzerakua egin. Golpiaz hondatzia, sagarra arbolatik jausittakuan esate baterako (ETNO).
Ontziterixa guztia maillatuta dauka, hainbeste urteko erabilixagaz. / Todos sus peroles los tiene abollados de tantos años de uso. /
Jausi eta danian maillatu naiz . / Caí y me he abollado por todo. /
Gauza hori maillatutzia da alperrik galtzia. / El abollar esa cosa es echarla a perder. /
Lapikua maillatzia gura eban barrixa erosi zeixen. / Quería abollar el puchero para que compraran uno nuevo.
Ik.
maspildu.