1.
jardute
(jardutze, jarduntze)
.
du
ad.
(
TE).
Estar/andar haciendo algo,
ocuparse (en),
emplearse (en).
Jokatu egitten da, sintetikua dalako. Zeozer egitten egon edo ibili, zeozetan egon edo ibili.
Hamar orduan eten barik jardun dau lanian. / Ha estado trabajando diez horas sin interrupción. /
Piontzan dihardu hamar orduko ekiñaldixan. / Está trabajando de peón en jornada de diez horas. /
Peskan jardutzeko lizentzia bihok. (Zirik 14).
/
--[Perretxikuak] Hiltzekuak balitzozak ez hintzake oin nerekin berbetan jardungo. (Zirik 62).
/
"Andria lazko zepurik ez dagok" sarri jardutzen zetsan bere buruari. (Zirik 76).