I Letra

izutu izutze ( izututze) . du ad. (TE). Atemorizar(se), asustar(se), espantar(se). Izutu nintzan zergaittik barik, eta alperrik galdu neban dana. / Me asusté sin motivo, y todo lo eché a perder. / Hurreratu giñanian, izutu genduzen, eta juan ziran hegan. / Cuando nos acercamos, les asustamos, y echaron a volar. / Ez zan millagro gau hartan izututzia. / No era milagro asustarse aquella noche. / Asmau ebela etxekoandria izutu eta handik alde eraittia sorgiñen bildurretan. (Ibilt 468). Ik. bildurtu. Bildurtu askoz gehixago erabiltzen da.