Eibarko euskara hiztegia
H LETRA
hutseratu
hutseratze
( hutseratutze)
.
du
ad.
(
TE).
Reducir a la nada,
vaciar,
anular.
Ezerezian laga. Ezereztu.
Aurtengo agorrakin, hutseratu da ibaixa. / Con la sequía de este año, se ha agotado el río. /
Hutseratu desta nere irabazixa. / Me ha reducido a nada mi ganancia. /
Haren moduan dirua bota ezkero, bihar-biharrekua hutseratutzia. / Prodigando el dinero como lo hacía aquél, era obligado el que se le agotara. /
[...] gau zatar bateko amesa balitza letz hutseratu. (Ibilt 27).
hutsik
adlag.
(
TE).
Vacío,-a,
sin nada.
Banator berriz be hutsik, Ameriketan zihar izan arren. / De nuevo vengo vacío, a pesar de haber andado por las Américas. /
Iretargixa hutsik egongo dalakuan hago ala? (Zirik 23).
/
Fraille lotsagabia hutsik bialdu etorri zan bidetik. (Ibilt 469).
huts-hutsik.
adlag.
(
OEH).
Solamente,
meramente,
puramente.
Euskal-dantzarixak euskeraz ez jakitzia: ogixa huts-hutsik mausta-mausta jatia modukua dok. (Zirik 41).
hutsuna
[hutsune]
.
iz.
(
TE).
Hueco,
laguna,
vacío,
carencia,
falta,
defecto.
Lekuzko esanguria dauka normalian, baiña figuradua be hartu leike.
Bide hortatik hutsuna bat dago zaindu biharrekua. / Por ese camino, hay un hueco que hay que cuidar. /
Zure liburuak, nere ustez, hutsuna bat dauka. / En tu libro, a mi juicio, hay una laguna. /
Ba, ze esango detsut ba? etxe batek be euki leike hutsuna bat igual e, jarleko gitxi ero, butaka gitxi ero... hutsunia, e?. /
Gaitz batek gortuta laga arren, ez zetsan hutsuna honek gitxitu, ez ofiziuan albidaderik eta ez ostiango gauzetan aurrera urtetzeko ahaltasun zorrotza. (Ibilt 469).