Eibarko euskara hiztegia

buztin iz. (TE). Arcilla, barro. Buztiñ apur bategaz eiñ eban Jaunak iduri bat, eta surpian putz ein zetsan arnasia, eta ha izan zan Gizona bere arimiagaz. / Con un poco de arcilla hizo Dios una figura y le sopló el aliento por la nariz, y fue el hombre con su alma. / Sagar-umetxiña, hondakiña, zikiña, buztiña, likiña...

buztiñezko [buztinezko] . izlag. (TE). De arcilla, de barro, de cerámica. Ontzi asko dira buztiñezkuak. / Muchas vasijas son de barro.

buztingorri iz. (ETNO). Arcilla roja.

Buztingorri b. iz. (TE). Buztingorri (caserío de elgeta).   "Caserío que hubo en las cercanías de Eibar" (TE, 284). Buztingorri, lur baltzik ixa ez ebalako.

buztiñola [buztinola] . iz. (TE). Alfar, alfarería, obrador de arcilla.   Buztiñezko gauzak egitten diran lantegixa; esate baterako, tellerixia (ETNO). Buztiñola haretan, teilla ederra ataratzen eben. / En aquella tejería sacaban buena teja. Ik. teillerixa.

buztintza iz. (AN). Tierra arcillosa.   Lur buztintsua. [...] edo Agiñan diran bustintza hotzetan, nausi eta ume bihar danak zereiñetan. (Ibilt 48). Ik. buztin-lur.

buztinzuri iz. (ETNO). Tipo de arcilla, creta, greda.   Buztin klasia, leku jakiñetan bakarrik topatzen dana. Buztingorrixa baiño tenperatura bajuaguan egosten danez, berori erabiltzen zan teillak egitteko, edozein labatan egosi leikiazelako.