bizittu
bizitze
[bizitu]
( bizittutze)
.
du
ad.
(
TE).
Activar(se),
avivar(se),
hacer(se) más vivo.
Bizixago bihurtu, bizittasuna hartu edo emon.
Sua, lehenengo biztu eta gero bizittu. / El fuego, primero encenderlo y luego avivarlo. /
Ez da erreza sua bihar dan beste bizittutzia burdiñia urtzeko. / No es fácil avivar el fuego al punto que es necesario para fundir el hierro. /
Hauspuen zeregiña, sua bizitzia. / La función de los fuelles es avivar el fuego.